บทที่ 556

ทันทีที่พูดจบ เธอก็เห็นฉินเย่พลิกหน้ากระดาษไปอีกหน้า

เสิ่นอวิ๋นอู้เบิกตากว้าง อยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เมื่อเห็นคิ้วของเขาที่ขมวดเข้าหากันเล็กน้อยก็ต้องกลั้นคำพูดนั้นกลับไป

ช่างเถอะ ถึงเขาจะอ่านเร็วมาก แต่ให้คนสองคนช่วยกันดูก็ย่อมดีกว่าคนเดียวอยู่แล้ว

เธอไม่รบกวนเขา ได้แต่นั่งรออยู่บนเก้าอี้ขณะที่เข...